Tekst oryginalny: CZERWONA NAGONKA NA NAUKOWCA, autor : Piotr Jacyszyn . Tekst opublikowany na portalu Niezalezna.pl dnia 17-09-2008 Zamieszczony na tej stronie za zgodą Redakcji portalu.
Czy prowadząc szkołę językową można stać się ofiarą potkomunistycznej nagonki? Okazuje się, że tak. Przekonała się o tym dr Maria Sicińska – wybitny pedagog i naukowiec. Padła ofiarą nagonki, której przewodzi profesor Wojciech Pomykało – niegdyś etatowy pracownik „Trybuny Ludu”, członek rzeczywisty moskiewskiej Akademii Nauk Pedagogicznych i Społecznych w Moskwie, w czasach PRL gorliwy wyznawca ideologii marksizmu i leninizmu.
Doktor Maria Sicińska jest naukowcem, nauczycielem metodykiem i pedagogiem. Specjalistą w zakresie nauczania języków obcych dla dzieci z ADHD. Jej kariera nabierała znacznego rozpędu i jeszcze kilka lat temu nic nie wskazywało, że obecnie, w wyniku walki sądowej z jej niedawnymi zwierzchnikami na uczelni, znajdzie się w tragicznym położeniu życiowym. Jej prywatna szkoła językowa stała się solą w oku dla kadry Wyższej Szkoły Społeczno – Ekonomicznej w Warszawie. Kadry, opanowanej przez eseldowski beton. Pani doktor znalazła się na krawędzi bankructwa, dawni koledzy – naukowcy się od niej odwrócili, w wyniku stresu – nabawiła się choroby układu krążenia.
Sicińska wciąż jest jednak dobrej myśli, liczy na to, że sprawiedliwość w końcu zatriumfuje. Nawet, gdy cena za to okaże się bardzo wysoka.
Wysokie kwalifikacje
Nigdy nie miała nic wspólnego z polityką, ale miała nieszczęście, na początku obecnej dekady, związać się z Wyższą Szkołą Społeczno-Ekonomiczną (WSSE) w Warszawie. Jest to – wbrew nazwie – uczelnia bardzo polityczna, poprzez osobę jej założyciela i wielu wykładowców, bardzo aktywnych, często przez kilka dziesięcioleci, na rzecz nauki marksistowsko-leninowskiej tak hołubionej w PRL.
Dr Sicińska to znana i cenioną specjalistka od nauczania dzieci i młodzieży z ADHD (złożyła rozprawę habilitacyjną w Katedrze Języków Specjalistycznych Uniwersytetu Warszawskiego nt.: „Nauczanie języków obcych dzieci i młodzieży z zespołem ADHD, ADD, dysleksją i dysgrafią”). Była stypendystką uczelni amerykańskich. W 2001 r., po obronie doktoratu z metodyki nauczania języków obcych w Instytucie Filologii Angielskiej UAM w Poznaniu oraz i po opatentowaniu swojej autorskiej metody nauczania dla osób dorosłych, za namową prof. Jacka Fisiaka, podjęła pracę we wspomnianej WSSE w Warszawie. Jej założycielem i ówczesnym właścicielem był prof. Wojciech Pomykało. To on, przez kolejnych kilka lat stał się jej pracodawcą. Zaś od lat dwóch jest osobą, z którą Sicińska toczy wciąż nierozstrzygnięte boje w sądzie.
Naukowiec na froncie ideologicznym
Prof. Wojciech Pomykało jest członkiem rzeczywistym Akademii Nauk Pedagogicznych i Społecznych w Moskwie oraz członkiem rzeczywistym Międzynarodowej Akademii Kadrowej w Kijowie. Jak sam o sobie pisze w oficjalnym życiorysie na stronach internetowych WSSE, łączył działalność praktyczną w aparacie politycznym PZPR z pracą dydaktyczno-naukową. Był przez dziesiątki lat etatowym publicystą „Trybuny Ludu”, a także redaktorem naczelnym „Oświaty i Wychowania”, pisma dla PRL-owskich nauczycieli, pełnego dyskusji programowych nt. procesów wychowawczych młodzieży w duchu socjalizmu. Autorem takich dzieł, jak choćby to o stosunku Piusa XII do Niemiec hitlerowskich („Ojciec chrzestny faszyzmu”, LSW, 1955 r.), „Kościół milczenia” (Książka i Wiedza, 1967 r.), „10 razy o problemach laicyzacji” (KiW, 1971 r.), „Socjalistyczna strategia wychowawcza” (Wyd. MON, 1972 r.) czy „Kształtowanie ideału wychowawczego w PRL w latach 1944-1977”, KiW, 1977 r. (będącej podstawą pracy doktorskiej późniejszego profesora).
Marksistowska kadra WSS-E
Wśród czołowej kadry naukowej WSS-E znajdują się takie tuzy nauki, zaliczane w PRL – podobnie jak Pomykało – do czołowych pracowników tzw. frontu ideologicznego, jak prof. Mieczysław Michalik, b. rektor Wojskowej Akademii Politycznej, prof. Kazimierz Żygulski, w stanie wojennym minister kultury, a także prof. Oleg Bogomołow (w latach 1969-1998, dyrektor Instytutu Międzynarodowych Studiów Ekonomicznych i Politycznych Akademii Nauk ZSRR (później Rosji). Zaś współpracują m.in. prof. Wiesław Iskra (autor m.in. Ekonomii politycznej socjalizmu, wyd. WSNS przy KC PZPR, 1973 r.) czy marksista i wciąż aktywny ideolog SLD Stefan Opara, jeden z czołowych wykładowców Akademii Nauk Społecznych przy KC PZPR.
Zrobione – nie zapłacone
Zadaniem młodej pani doktor było stworzenie autorskiego programu telewizyjnego do nauczania języka angielskiego. W 2002 r. przez siedem miesięcy Maria Sicińska pracowała nad stworzeniem tego programu. Jak wspomina, była wówczas autorką scenariusza, współpracowniczką wybranego studia filmowego MM, czasami montażystką, a także lektorką i konsultantką. Powstało wówczas 20 odcinków filmów z kursem językowym. Za tę pracę otrzymała zaledwie 7400 zł brutto. Sicińska zgodziła się na te warunki, bowiem umowa zawierała klauzulę, że z tytułu emitowania jej kursu będzie miała wypłacane tantiemy. I tak, na emisję w telewizji EDUSAT (specjalizującej się w emisji programów oświatowych), udzieliła dodatkowo licencji, za którą miała otrzymywać osobne honoraria.
Jej autorski program był emitowany, filmy wykorzystywane, a zapłaty jakoś ciągle nie było. Gdy Maria Sicińska zaczęła się upominać o swoje pieniądze, wpierw usłyszała, że musi jeszcze dodatkowo napisać podręcznik oraz stworzyć kolejne 60 odcinków kursu, które prof. Pomykało zamierzał sprzedawać. Nakręciła więc je, a także napisała podręcznik. Jednak zamiast spodziewanych zaległych tantiem, których wysokość wycenili później specjaliści z ZAIKS-u na ponad 3 mln zł, otrzymała wymówienie z pracy z powodu likwidacji stanowiska pracy.
„Okręt flagowy” WSSE
Było to o tyle zaskakujące, że – jak sama wspomina – w ciągu bez mała czterech lat pracy na WSSE stała się bez mała „okrętem flagowym” uczelni również, a może przede wszystkim, na arenie międzynarodowej. M.in. jako prelegentka – autorka programu edukacyjnego do nauczania języka angielskiego dla osób dorosłych wg. własnej metody nauczania, na konferencji w Senacie RP, prowadzonej pod auspicjami wczesnego wykładowcy WSSE, pierwszego jej rektora, a w owym czasie SLD-owskiego marszałka senatu, prof. Longina Pastusiaka (kolejna skamielina PRL-owskiej nauki!). Na owej konferencji program prezentowany był założycielowi Open University w Londynie, gościowi honorowemu konferencji, Neilowi Costello.
Oddajcie ponad trzy miliony!
W 2005 r., pokrzywdzona przez Pomykałę Sicińska skierowała do prokuratury doniesienia o popełnieniu przestępstwa – oszustwa przez jej byłego pracodawcę. Sprawa dotycząca prof. Pomykały prowadzona jest przed Sądem Okręgowym w Warszawie, w Wydziale Cywilnym. Pozew został ostatecznie złożony w połowie 2006 r. Sprawa jasna i prosta z punktu widzenia prawa, w obliczu walki ze środowiskiem polityczno-edukacyjnym, ze skorumpowanym światem ludzi w polskiej edukacji zamieniła się w życiowy dramat Sicińskiej.
„Trudności proceduralne”
Już przebieg sprawy w sądzie budził wątpliwości co do chęci szybkiego jej wyjaśnienia przez sędziów. Odraczano kolejne rozprawy zasłaniając się możliwościami technicznymi sądu, który nie mógł zapoznać się, ze zrealizowanym przez Sicińską programem. Na pierwszej rozprawie zażądano zastąpienia kaset z nagraniami, materiałem w formie DVD. Na kolejnej po dostarczeniu materiałów DVD poproszono o scenariusze do wszystkich filmów. A kiedy i to życzenie sądu zostało spełnione orzekł on, że jednak woli obejrzeć filmy i ponownie rozprawę odroczył. Przy kolejnej rozprawie rozpoczęto zapoznawanie się z materiałem, ale z braku głośników na sali sądowej poddano w wątpliwość czy materiał na pewno jest przygotowany po angielsku. Tego typu „trudności proceduralne” trwały łącznie osiem miesięcy. Obecnie sprawa cały czas jest w toku – wciąż w pierwszej instancji. Prawdopodobnie nie zostanie zakończona w tym roku. W razie odwołania się którejś ze stron od wyroku sąd drugiej instancji może go utrzymać w mocy, zmienić albo uchylić i przekazać do sądu pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. W tej sytuacji sprawa zaczyna się od nowa. Oczywiście możliwa jest też następnie kasacja. A to kolejne miesiące jeżeli nie rok.
Know-How
Na tym niestety nie kończą się problemy dr Marii Sicińskiej. Po odejściu z WSSE w 2005 r. założyła ona własną szkołę języków obcych „Know-How” na warszawskim Ursynowie. Uzyskała wszelkie wymagane zgody z MEN i podjęła pracę. Niedługo potem jednak okazało się, że w Kuratorium Oświaty w Poznaniu zginęły dokumenty zezwalające jej na prowadzenie szkoleń. Wkrótce potem została rozpętana internetowa nagonka na Sicińską: w krótkim czasie pojawiły się dziesiątki wpisów anonimowych osób, oskarżających ją, że nie ma żadnego wyższego wykształcenia. Na organizowanych przez nią kursach i szkoleniach pojawiały się osoby, które wyrażały swe niezadowolone, że kurs prowadzi szkoła „podejrzanej” o malwersacje osoby. Posypały się żądania natychmiastowego zwrotu wpłaconych pieniędzy na kursy i szkolenia, zrywano umowy pod pretekstem rzekomej „złej opinii” itd.
To wszystko zachwiało kondycją finansową firmy Sicińskiej, tym bardziej, że pierwsze żądania finansowe właścicielka natychmiast spłaciła, ponosząc przy tym olbrzymie straty, których nie sposób było uniknąć (chociażby takich jak opłacone, a nie wykorzystane sale wykładowe).
Nie wszyscy spłaceni
Pretensje kolejnych zatrudnianych lektorów, jak i zwykłych kursantów, Maria Sicińska spłacała ratami. Mimo to część „wierzycieli” zaczęło składać donosy na policję, że zostali okradzeni przez właścicielkę szkoły. Wszystkie te osoby znalazły się natychmiast pod prawnicza opieką wpływowego w kierownictwie SLD, byłego szefa Kancelarii Sejmu za czasów rządów Millera, b. przewodniczącego rady nadzorczej spółki naftowej PERN „Przyjaźń” i nieoficjalnego kandydata SLD na prezydenta Warszawy w 2002 r., mec. Krzysztofa Czeszejko-Sochackiego.
Obecnie prowadzone są cztery postępowania (dwa w sądzie, dwa w prokuraturze) przeciwko Marii Sicińskiej, które faktycznie dotyczą tego samego jednego zdarzenia. Otóż, posiadając w maju 2006 r. akredytację stołecznego kuratorium oświaty dr Sicińska przeprowadziła – w oparciu o pisemną zgodę szefa wydziału kształcenia ponadgimnazjalnego i ustawicznego, Romana Henicza – kurs z tzw. „dodatkowego naboru”, i – co za tym idzie – nastąpiło przedłużenie terminów realizacji tych szkoleń. Jak się później okazało kuratorium ową zgodę dyr. Henicza …zagubiło. W październiku 2006 r. zakwestionowało istnienie dokumentu. Urzędnicy kuratorium informowali później telefonicznie absolwentów kursów Sicińskiej, że zostali przez nią „oszukani”. Już sam fakt, że urzędnicy państwowego urzędu nazywali dr Sicińską, osobę niekaraną, „oszustką” stanowi przestępstwo zniesławienia i oszczerstwa (paragraf 212 kk). W powyższej sytuacji, nie czekając na zamknięcie kontroli placówki, postawiono Sicińskiej zarzuty i w tempie tym razem w ekspresowym tempie sprawę skierowano do sądu.
Zniszczenie dorobku
Stworzenie atmosfery przestępstwa i domniemania winy spowodowało całkowite zniszczenie dorobku naukowego dr Marii Sicińskiej w Polsce i postawiło jej firmę trzykrotnie w stan zagrażający płynności finansowej, co z kolei odbiło się negatywnie na stosunkach z pracownikami – wpłynęły od nich dwa zgłoszenia do sądu pracy przeciwko właścicielce „Know-How”. Obecnie placówka ta działa w bardzo ograniczonym zakresie, pozwalającym doktor Sicińskiej na jej utrzymanie. W ciągu ostatniego roku spłaciła ona ok. 70-80 tys. zł należności firmy w stosunku do osób dochodzących swoich, nie zawsze uzasadnionych, roszczeń (na dziś pozostaje jeszcze do spłacenia około 30 tys. zł).
Kosztem zdrowia
W tej sytuacji Sicińska zmuszona została do sprzedaży swojego mieszkania i samochodu, aby opłacać bieżące wydatki i rosnące zadłużenie. Jej stan zdrowotny równocześnie ulegał pogorszeniu, była hospitalizowana z powodu problemów z sercem, pozostaje do dzisiaj pod ścisłą kontrolą lekarza ze względu na nadciśnienie.
Akcja pomówień wobec Sicińskiej jest stale prowadzona m.in w internecie. Ostatnio także przedstawiciele firmy windykacyjnej Primus zaczęli nachodzić właścicielkę „Know-How” w miejscu jej zamieszkania, stosując przy tym groźby karalne i posługując się metodą szantażu.
W tym zakresie dr Sicińska złożyła zawiadomienie o przestępstwie do prokuratury na Mokotowie w sierpniu 2008 r. Jednak nikt z prokuratury do tej pory nie podjął żadnych działań. Brak jakiejkolwiek reakcji na to zawiadomienie ze strony organów ścigania dziwnie koresponduje z poprzednimi (zawsze odmownymi) rozstrzygnięciami prokuratury w zakresie składanych zawiadomień o popełnieniu przestępstw przez prof. Pomykałę. Dla jej stanowiska symptomatyczne jest zwłaszcza stwierdzenie: „prokuratura nie zamierza prowadzić postępowania przeciwko prof. Pomykale bowiem on jedynie nie wywiązał się z obowiązku zapłaty wynagrodzenia wynikającego z zawartej umowy”. A to „jedynie” dotyczy kwoty ponad 3 mln zł wyliczonej wg. najniższych stawek ZAIKS-u.
Piotr Jacyszyn
————————————————————————-
mec. Janusz Siemieński, adwokat zajmujący się sprawami WSS–E w Warszawie, m.in. reprezentant prawny tej uczelni w procesie jej wytoczonym przez Marię Sicińską:
1/ Istotnie WSSE własnym staraniem i na własny koszt dokonało nagrań lekcji języka angielskiego wg tekstów przygotowanych przez P. Sicińską. Były to krótkie scenki rodzajowe dotyczące np. wizyty w sklepie czy też przygotowywania posiłków w kuchni. Otrzymała ona za to wynagrodzenie zgodne z pisemną umową. Pani Sicińska z własnej inicjatywy, ułatwiając sobie w ten sposób pracę podczas prowadzonych przez siebie (oczywiście opłaconych) lekcji emitowanych przez TV Edusat do studentów WSSE (podstawowa forma kształcenia stosowana przez uczelnię) wykorzystywała w miejsce „żywego słowa” nagrane uprzednio za środki WSSE krótkie filmy przedstawiające wyżej wymienione scenki rodzajowe. Nadmieniam, że wszyscy wykładowcy zatrudnieni przez WSSE przy prowadzeniu emitowanych następnie lekcji posługują się własnymi książkami, skryptami notatkami itd., które stanowią ich własność intelektualną samodzielnie decydując o kształcie wykładu i zakresie wykorzystania własnych dzieł w rozumieniu ustawy. Nikt z setek wykładowców zatrudnionych przez WSSE nie wpadł na pomysł żądania z tego tytułu dodatkowego, odrębnego wynagrodzenia. Nie są znane mi „fakty” obiecywania P. Sicińskiej dodatkowych tantiem ani honorariów za emisję jej lekcji, w których wykorzystywała w/w nagrania.
2/ Nie są znane mi sytuacje, w których P. Sicińska byłaby zmuszana do kręcenia i montażu dodatkowych odcinków, czy też pisania podręcznika. Sądzę, że gdyby miało to miejsce P. Sicińska z pewnością podniosłaby tę okoliczność w licznych pismach procesowych, a takiej sytuacji jako pełnomocnik procesowy WSSE nie przypominam sobie. P. Sicińska rozstając się z uczelnią wytoczyła jej kilka procesów sądowych o rzekomo należne Jej wynagrodzenie. Wszystkie jej roszczenia zostały przez Sąd oddalone prawomocnymi wyrokami. Jednym z powodów rozstania się uczelni z P. Sicińską była ocena jej pracy jako nauczyciela akademickiego wystawiona jej przez studentów w rankingu przeprowadzonym przez renomowany instytut. Zajęła tam na stu kilkudziesięciu ocenianych wykładowców – o ile pamiętam – przedostatnie miejsce jako jeden z najgorszych nauczycieli w historii WSS-E.
3/ Nie wiem, kto wyliczył „honorarium” P. Sicińskiej na kwotę ponad 3 mln zł. Zdaniem WSS-E roszczenia P. Sicińskiej są bezzasadne co jak sądzę zostanie przyznane przez sąd w toczącym się procesie. Istotnie przedstawiciele uczelni byli kilkakrotnie przesłuchiwani w ciągu ostatnich dwóch lat przez policję na skutek doniesień P. Sicińskiej. Z tego co wiem organy ścigania po wysłuchaniu wyjaśnień przedstawiciela uczelni odmówiły dalszego prowadzenia postępowania. W każdym razie nic mi nie wiadomo, aby postępowania takie toczyły się w dalszym ciągu.
———————
Mec. Jacek Wolański pełnomocnik Marii Sicińskiej: W odpowiedzi na Państwa pytania dotyczące toczącego się sporu pomiędzy p. Marią Sicińską a WSSE – jako jej pełnomocnik w omawianym sporze – uprzejmie informuję, że:
– przedmiotem sporu jest roszczenie p. Marii Sicińskiej z tytułu należnego Jej wynagrodzenia z tytułu wykorzystywania przez stronę pozwaną tj. WSSE – objętych ochroną – praw autorskich. Niewątpliwie roszczenie dochodzone przed Sądem Okręgowym w Warszawie znajduje źródło w umowie zawartej przez WSSE z p. Marią Sicińską przewidującej uzgodnienie i wypłatę tak uzgodnionego wynagrodzenia za wykorzystywanie Jej dzieła. WSSE uchyliła się od uzgodnienia a następnie od wypłaty wynagrodzenia – przez co stało się koniecznym skierowanie sprawy na drogę postępowania sądowego. Okoliczności w jakich dochodziło do wykonania tego dzieła jak i innych prac przez WSSE na swoją rzecz są obecnie przedmiotem badania w postępowaniu sądowym i z ich oceną należałoby się powstrzymać do czasu jego prawomocnego rozstrzygnięcia.
– honorarium jakiego dochodzi p. Maria Sicińska, niewątpliwie wysokie, zostało obliczone w oparciu o stosowane stawki wynagrodzeń należne autorom dzieł stowarzyszonych w ZAIKS i jest pochodną wielokrotnego wykorzystywania dzieła przez WSSE. Dość przypomnieć, iż w telewizji EDUSAT – pozwana WSSE emitowała wykłady i filmy autorstwa p. Marii Sicińskiej przez wiele tygodni codziennie i to po kilka razy – czerpiąc z tego szereg korzyści.
– przyczyny i okoliczności rozwiązania przez WSSE umowy o pracę z p. Marią Sicińską, aczkolwiek przywoływane przez WSSE w toczącym się sporze, nie mogą i nie mają znaczenia dla oceny, czy ktokolwiek może – bez stosownej umowy i zapłaty godziwego wynagrodzenia – korzystać z cudzej pracy i cudzego dorobku.
Tak więc reprezentując p. Marię Sicińską w sporze z WSSE jestem głęboko przekonany o słuszności Jej roszczeń znajdujących pełne uzasadnienie w przytaczanych przed Sądem argumentach i przepisach prawa.
Filed under: Sprawa Marii Sicińskiej | Tagged: kadra, nagonka, nauka, niszczenie, postkomunizm, PRL, roszczenia, spór, sąd | 28 Komentarzy »
Sprawy Ludzi Nauki 